ไปเที่ยวนครศรีธรรมราช แต่เราไม่เขียนเป็นเรื่องเล่า เราเล่าเป็นนิราศค่ะ^^ ขำๆ แต่หนุกน๊า^.^

นิราศ..เมืองนครศรีธรรมราช

*จะเล่า..คราวไปเที่ยว
ลัดเลี้ยว..ลงไปใต้
ตั้งใจไว้..ไม่เสื่อมคลาย
คือที่หมาย..เมืองนคร*
*นครศรี..ธรรมราช
มีชายหาด..และขุนเขา
นั่นคือ..จุดหมายเรา
เที่ยวขุนเขา..และหาดทราย*
*วันพุธ..สดุดคิด
วันนี้จิต..ช่างหวั่นไหว
ได้ไปเที่ยว..ที่ไกลไกล
งานจะยุ่งแค่ไหน..ใจไม่กลัว*
*หมั่นดู..นาฬิกา
มันเดินช้า..เสียเหลือเกิน
ดูแล้วต้องรีบเมิน..ใจมันเกินกว่าเวลา*
*ห้าโมงปุ๊ป..เราลุกปั๊ป
เรียกรถรับ..ไปหัวลำโพง
รถไฟ..ไม่เคยโกง
ถึงเวลากี่โมง..ก็ออกเลย*
*ไปถึง..ทันเวลา
รถไฟมา..ถึงพอดี
รีบขึ้น..ไม่รอรี
สนุกดี..นั่งรถไฟ*
*เที่ยวทั้งหมด..รวมสี่คน
กำลังซน..และสดใส
เที่ยวครั้งนี้..อย่าห่วงใย
เพราะมั่นใจ..ปลอดภัยดี*
*รถไฟ..ไม่เคยล้ม
ไม่เคยจม..ไม่เคยคว่ำ
นั่งแล้ว..ชักอยากหม่ำ
มันเย็นย่ำ..อยากกินข้าว*


- 2 -

*นั่งรถไฟ..ยามค่ำคืน
ไม่ชื่นมื่น..ซักเท่าไหร่
เพราะเห็น..แต่แสงไฟ
ดาวน้อยใหญ่..ในฟากฟ้า*
*งั้นหลับ..กันดีกว่า
ตื่นมา..ว่ากันใหม่
รถไฟ..คือรถไฟ
มันไม่ใช่..คือที่นอน*
*ถึงสุราษฏร์..แต่เช้าตรู่
จู้ฮุ๊กกรู..นกส่งเสียง
ทำนอง..ช่างร้อยเรียง
มันส่งเสียง..ไพเราะดี*
*กาแฟ..ปาท่องโก๋
อาหารโก้..ส่งถึงปาก
กินแล้ว..ไม่ลำบาก
เป็นของฝาก..ก็ดูดี*
*ถึงที่หมาย..โดยปลอดภัย
คลองจันดีนั่นไง..ใครเขาบอก
จริงจริง..ไม่ลวงหลอก
ก็เขาบอก..แล้วว่าใช่*
*เพื่อนพา..เดินตลาด
เราก็ตาม..ไม่คลาดเคลื่อน
รีบตาม..ไม่แชเชือน
เพราะตามเพื่อน..ไม่ค่อยทัน*
*ซื้อของ..เสร็จเรียบร้อย
ก็เดินคล้อย..มาขึ้นรถ
ตรงไป..ไม่เลี้ยวลด
รีบขึ้นรถ..ไปพิปูน*
*สองข้างทาง..เขียวชอุ่ม
ดูแล้วคุ้ม..ที่มาเที่ยว
ดีแล้วที่..เราไม่เบี้ยว
ตัดสินใจมาเที่ยว..ณ ที่นี่*

- 3 -

*ถึงบ้าน..ไม่รั้งรอ
จะขอ..ไปเข้าสวน
ตั้งใจ..ไม่เรรวน
จะเข้าสวน..ไปกินเงาะ*
*ถ่ายรูป..กันสนุก
ช่างแสนสุข..กันนักหนา
พอถึง..ช่วงเวลา
ต้องกลับมา..ทำกับข้าว*
*น้ำพริกปลาทู..คู่ไข่เค็ม
กินจนเต็ม..ไม่เหลือหลอ
สูตรนี้..ช่วยกันต่อ
คลุกข้าวห่อ..อร่อยดี*
*ต่อจากนั้น..ก็พักผ่อน
เพราะเหนื่อยอ่อน..จากเดินทาง
ทำจิต..ให้ว่างว่าง
ใจลอยคว้าง..แล้วหลับเลย*
*ตื่นแล้ว..ชวนไปเที่ยว
ขี่มอเตอร์ไซค์ลัดเลี้ยว..ไปข้างหน้า
ผ่านหมู่บ้าน..ผ่านร้านค้า
ผ่านท้องนา..และภูเขา*
*ระหว่างทาง..แวะถ่ายรูป
ถ่ายหุบเขา..กับสะพาน
เพราะตั้งใจ..ไว้เนิ่นนาน
ไปหมู่บ้านจุฬาภรณ์..พัฒนา*
*หมู่บ้านนี้..สร้างขึ้นมา
เพื่อช่วยเหลือ..ชาวประชา
โดนน้ำท่วม..พัดไร่นา
ให้กลับมา..อยู่ร่วมกัน*
*ทิวทัศน์..ในเบื้องหน้า
ช่างเย็นตา..น่าอาศัย
ภูเขา..จรดฟ้าไกล
เทียมเมฆใหญ่..ดูงดงาม*

- 4 -

*มีโรงเรียนและ..อาราม
อยู่ท่ามกลาง..ธรรมชาติ
ถนน .. ก็สะอาด
ธรรมชาติ..น่ารื่นรมย์*
*ได้เวลา..ต้องจากลับ
ทั้งที่อยาก..จับจองบ้านซักหลัง
แล้วลาออก..จากงานโดยลำพัง
มาอยู่ยัง..พื้นสีเขียวคนเดียวพอ*
*กลับถึงบ้าน..พักอาศัย
กินข้าวเย็น..แล้วหลับไหล
นอนหลับ..สบายใจ
ไม่ฝันใฝ่..สิ่งใดเลย*
*ตื่นแต่เช้า..เตรียมไปเที่ยว
ไม่ลดเลี้ยว..ตรงข้างหน้า
เช่ารถ..ไปดีกว่า
แล้วก็พา..กันเข้าเมือง*
*ผ่านถนน..สายเอเซีย
นั่งจนเพลีย..แต่เพลินตา
ถนนยาว..หลายร้อยวา
และมีป่า..สองข้างทาง*
*ภูเขา..ยาวเยอะแยะ
ไม่ชื้นแฉะ..แต่ชุ่มตา
สูงใหญ่..เทียมเมฆา
ช่างล้ำค่า..น่าดีใจ*
*นคร..สองฝั่งฝัน
เพราะว่ามัน..ยังมีป่า
ยังมี..พวกสิงสา
ยังมีป่า..มีต้นไม้*
*นั่งรถ..ไปเพลินเพลิน
ใจอยากเดิน..ไปมากกว่า
รถขับไว..จังเลยน้า
ซิ่งข้างหน้า..แทบคะมำ*

- 5 -

*ไปถึง..ตรงไปวัด
วัดนี้จัด..น่าอาศัย
เขาเรียก..วัดอะไร
เพื่อนบอกให้..พระธาตุนคร*
*มีเจย์ดี..เป็นทองคำ
เขากำลัง..ซ่อมรักษา
ไหว้พระ..อาราธนา
จากนั้นมา..ดูพิพิธภัณฑ์*
*พิพิธภัณฑ์..เค้าบริจาค
เหมือนจะฝาก..ให้รักษา
ดูไป..ก็เข้าท่า
แต่ก็น่า..กลัวเหมือนกัน*
*กระดูกปลาวาฬ..น่าสนใจ
เพราะตัวใหญ่..ใหญ่นักหนา
เขาเล่า..กันมาว่า
ที่ได้มา..มาอย่างไร*
*มันมาตาย..ที่ชายหาด
เพราะว่าขาด..อากาศหายใจ
ชาวประมง..เลยเก็บไว้
แล้วมอบให้..พิพิธภัณฑ์*
*จากนั้น..เขาพาไป
อยากกินไหม..ขนมจีนน้ำยา
ร้านนี้..อร่อยเป็นบ้า
ไม่เชื่อถามวิยะดา..เพราะกินสองจาน*
*วิยะดา..บอกอร่อย
ถ้าไปบ่อย..จะไปหา
คราวนี้..เพิ่อนต่างว่า
เดี๋ยวร้านค้า..ไม่มีคนเข้า*
*จากนั้น..ก็ตรงไป
สวนสมเด็จย่าไง..ใครรู้บ้าง
ถามไป..ไม่กระจ่าง
เพราะว่าต่าง..ไม่เคยไป*


ื่


[b]