ไปเที่ยวนครศรีธรรมราช แต่เราไม่เขียนเป็นเรื่องเล่า เราเล่าเป็นนิราศค่ะ^^ ขำๆ แต่หนุกน๊า^.^(2)

- 6 -

*มีสัตว์..เหมือนเขาดิน
มีนกบิน..อยู่ในกรง
จากนั้น..เราเดินตรง
เพื่อจะลง..ไปดูลิง*
*ชนีน้อย..คอยมองอยู่
เราก็ดู..มันเหมือนกัน
ดูไป..ช่างน่าขัน
ชนีมัน..ยักคิ้วให้*
*เราจำเป็น..ยักคิ้วใส่
ชนีเห็น..คงหมั่นใส้
โธ่เอ้ย..จะเป็นไร
ยักเข้าใส่..สนุกดี*
*ผ่านพังพอน..มันอ้อนนัก
ผ่านห้องพัก..หมี่น้อยที่หงอยเหงา
ดูไปแล้วมันคงคิด..เหมือนกับเรา
ที่หงอยเหงาไร้คู่..อยู่เคียงกาย*
*จากนั้น..ไปดูงู
เราไม่สู้..ถอยดีกว่า
ดูแล้ว..ไม่เข้าท่า
เดี๋ยวกลับมา..ฝันไม่ดี*
*ผ่านสนามเด็กเล่น..เห็นสนุก
ก็เลยบุก..เข้าไปเล่นเช่นที่ว่า
คว้ากล้องถ่ายรูป..กันดีกว่า
ถ่ายวนไปวนมา..อยู่แถวนั้น*
*มีชิงช้า..มีม้าหมุน
ถ้าคุณอยากเล่น..ก็ไม่ว่า
มีรถไฟ..แกว่งไปมา
มีบันไดลื่นถลา..น่าเล่นดี*
*ถ่ายรูป..กับยีราฟ
มีบางคน..ขึ้นไปขี่
เราก็ด้วย..ช่วยกันดี
มันเลยพี่..ขี่กันเพลิน*

- 7 -

*ถึงเวลา..ต้องลาจาก
ทั้งที่ยังไม่อยากพราก..ชนีจ๋า
ก่อนจากไป..เพื่อนเพื่อนโปรดอย่าว่า
ขอยักคิ้วอำลา..มันอีกที*
*จากนั้น..ก็เตรียมตัว
เรารวมหัว..เสียเงินดีกว่า
เสียเงิน..อย่างที่ว่า
คือเสียค่า..ของฝากไง*
*แวะไป..ซื้อของฝาก
ไม่ลำบาก..เพราะเต็มใจ
นานนาน..ถึงได้ไป
กลัวอะไร..แค่ของฝาก*
*ซื้อของ..มามากมาย
แทบละลาย..ในกระเป๋า
เงินใคร..ก็เงินเรา
ไม่เห็นเศร้า..เราอยากเสียเงิน*
*บ่ายสาม..ได้เวลา
ที่จะมา..นั่งรถกลับ
รถอยู่..เพื่อรอรับ
แล้วก็กลับ..ไปพิปูน*
*ขากลับ..กินไก่ทอด
รถแวะจอด..ปั้มน้ำมัน
ซื้อข้าวเหนียว..แก้มกินกัน
เข้ากันมัน..ดีเหลือเกิน*
*อยู่บนรถ..ต่างหมดแรง
รถก็แรง..แซงคันหน้า
แซงไป..ก็แซงมา
หลับดีกว่า..ไม่น่ากลัว*
*รถเข้า..ถึงทางโค้ง
หัวก็โม่ง..โดนหลังคา
โอ้โห..เจ็บเป็นบ้า
สมน้ำหน้า..เสือกซ่าเอง*

- 8 -

*พอถึงบ้าน..ไปเดินเล่น
เราจะเน้น..ตามทุ่งนา
เดินไป..แล้วเดินมา
ชักเข้าท่า..น่าถ่ายรูป*
*ถ่ายรูป..กันอย่างว่า
แล้วกลับมา..กินแตงโม
ใครไม่กิน..จะโมโห
เพราะแตงโม..อร่อยดี*
*ผลไม้..ทุกชนิด
เรามีสิทธิ์..กินทุกที่
แอ๊ดบอก..กูปลูกนี่
กินไปซิ..ถ้าอยากกิน*
*เงาะ ทุ่เรียน มังคุด
ไม่มีลมุด..ไม่มีลำใย
เพราะไม่ได้..ปลูกเอาไว้
ถ้าอยากได้..ไปซื้อเอง*
*เสร็จแล้ว..ก็นอนพัก
เริ่มเหนื่อยนัก..พักเสียที
เก็บแรง..ไว้ให้ดี
เที่ยวอีกที..พรุ่งนี้ไง*
*พอตื่นเช้า..เรารีบลุก
เพื่อนปลุก..ไปขึ้นเขา
เสร็จแล้ว..ชวนพวกเรา
รีบลงเขา..ไปลำคลอง*
*น้ำไหลมา..จากน้ำตก
หมู่วิหค..บินไปหา
มองไป..บนท้องฟ้า
แดดส่องมา..น่าชื่นใจ*
*เดินข้าม..ลำคลองยาว
น้ำไม่ขาว..และไม่ใส
สีขุ่นขุ่น..ดูอุ่นใจ
ย่ำลงไป..ใจไม่ดี*

- 9 -

*น้ำเชี่ยว..และเลี้ยวลด
เท้าก็กด..ไปที่ทราย
หมดแรง..จะทรงกาย
ถึงที่หมาย..แทบหมดแรง*
*แต่เพราะความงาม..ธรรมชาติ
ช่วยให้ใจหมายมาด..ไปให้ถึง
ความงดงาม..จะติดตรึง
ให้นึกถึง..มิเสื่อมคลาย*
*ริมน้ำ..ตามกอหญ้า
มีฝูงปลา..ว่ายไหวไหว
เห็นแล้ว..อยากจับใส่
แต่ตามไล่..มันไม่ทัน*
*มีต้น..ไมยราบ
ที่โดนปราบ..ถ้าแตะมัน
แตะแล้ว..ก็ไม่คัน
ก็เลยมัน..แตะกันเพลิน
*อยู่ตรงนี้..แล้วติดใจ
ไม่อยากไป..อยู่ตรงไหน
ปล่อยใจ..ล่องลอยไกล
อยู่ได้ไหม..ถามใครดี*
*ได้เวลา..ไม่อยากลา
อยากมาหา..อีกสักครั้ง
อยากกลับมา..ถิ่นที่ยัง
สร้างพลัง..ให้อยู่สู้ต่อไป*
*วันนี้..ต้องลาจาก
ใจอยากบอกว่า..ไม่อยากจากไปไหน
แต่จำเป็น..จะต้องไป
ขึ้นรถไฟกลับบ้านเก่า..ของเราเอง*
*ก่อนนอน..เพื่อนวอนเว้า
ช่วยเอาไพ่ยิบซี..ขึ้นมาหงาย
สัญญาว่าจะดู..แล้วกลับกลาย
เหมือนจะหลอก..ให้ใจวายเพราะอยากดู*

- 10 -

*เล่าข้าม..ไปนิดหน่อย
ต้องขอโทษเสียงอ่อยอ่อย..นะเพื่อนจ๋า
งานมันยุ่ง..เลยลืมช่วงเวลา
ที่ผ่านมา..อีกก่ายกอง*
*มีเรื่องราว..อีกมากมาย
ที่เก็บไว้..ไม่ขยาย
ขอเก็บไว้..แนบกับกาย
กลัวสุขสลาย..ไม่ได้คืน*
*ขากลับ..ชักลำบาก
เพราะแม่ฝาก..ของมาให้
ผูกเป็นกล่อง..บอกเอาไว้
เอากลับไป..ไว้กินกัน
*ฝากไป..สิบกว่ากล่อง
รวมทั้งของ..ต้องขนกลับ
เห็นแล้ว..แทบอยากหลับ
ลมแทบจับ..เกือบรับไม่ได้*
*รถไฟจอด..สามนาที
ฉุกละหุก..ทีนี้ทำอย่างไร
วุ่นวาย..กันพักใหญ่ใหญ่
กว่าขึ้นรถได้..แทบตายเหมือนกัน*
*ก่อนเล่าต่อ..ขอพักเหนื่อย
จะทำเป็นเอื่อย..ได้อย่างไร
ต้องทำตัว..ให้ว่องไว
เดี๋ยวตกรถไฟ..ไม่ได้กลับ..ไปบ้านเดิม*
*นั่งรถไฟ..ตอนขากลับ
ไม่อยากหลับ..เพราะติดใจ
นานที..ถึงได้ไป
จะนอนทำไม..เมื่อไหร่ก็ได้*
*ขากลับ..ซื้อไข่เค็มไชยา
มีพ่อค้า..มาร้องขาย
ข้าวราดแกง..ก็มากมาย
เลือกจนตาลาย..ถึงได้กิน*

- 11 -
*คืนสุดท้าย..บนรถไฟ
ยังดีใจ..มิรู้หาย
ได้เที่ยว..ได้ผ่อนคลาย
ทำตัวสบายสบาย..อยู่หลายวัน*
*คิดแล้ว..ต้องขอบใจ
เพื่อนร่วมทาง..นั่นไง..ใช่ใครอื่น
พวกเราสนุก..และสดชื่น
ทุกค่ำคืน..ที่เดินทาง*
*ถ้ามีโอกาส..จะกลับไป
แล้วชวนเพื่อนใหม่ใหม่..ไปอีกหลาย
จะไปสร้าง..ความวุ่นวาย
เพื่อผ่อนคลาย..จากการงาน*

............................

ขอขอบคุณทุกทุกคนที่ช่วยอ่านข้อเขียนชิ้นนี้..หากผิดพลาดและไม่ค่อยจะเป็นนิราศซักเท่าไหร่นัก
ต้องขออภัย มา ณ โอกาสนี้ เพราะเขียนขำๆ สนุกสนาน เฮฮา ปาร์ตี้อ่ะจ๊า^^ ี
เขียนจบ ณ นานนนนนนนนนมาแล้วววววววว จนจำไม่ได้แล้ววววววว เมื่อไหร่^^

Smile